گویا خدیجه(س) از دانشمندان زمان خویش شنیده بود که محمد (ص) پیغمبر اخرالزمان است .و خودش بدان موضوع عقیده داشت .مدتی پیامبر را امین کاروان تجارت خود انتخاب کرد و مسیره غلام خودش را ناظر سفر قرار داد و او حوادث و جریان های شگفت اوری را از حضرت محمد برای خدیجه (س) تعریف کرد و ایشان محبوب و گمگشته ی خویش را یافت. (گویا این یک ازمایش بود که خدیجه(س) در مورد حرف دانشمندان به یقین برسد).

خدیجه ان حضرت را احظار فرموده و به ایشان گفت: ای محمد من تو را شریف و امانت کار و خوش خلق و راستگو یافتم .میل دارم با تو ازدواج کنم.  

محمد(ص) جریان را برای عمو ها و خویشاوندان تعریف کرد و انها به خواستگاری رفتند و عموی خدیجه(س) که یکی از دانشمندان بود خواست جواب بدهد که نتوانست و خدیجه خود از غایت شوغ با زبان فسیح گفت: ای عمو ! شما گرچه در سخن گفتن از من سزاوارترید. اما از خودم بیشتر اختیار ندارید .

سپس عرضه داشت:ای محمد (ص) من خودم را به تو تزویج کردم و مهرم را در مال خودم قرار دادم به عمویت بگو که شتری برای ولیمه ی عروسی بکشد.

((تاریخ می گوید: خدیجه پسر عمویش ورقه را واسطه قرار داد تا وسیله ی ازدواج را فراهم اورد وقتی خبر اورد که محمد و خویشاوندانش را راضی کردم به او خلعتی داد.))

وقتی محمد(ص) خواست از خانه خارج شود خدیجه(س) عرض کرد:خانه ی من خانه ی تو و من کنیز تو هستم هر وقت خواستی به سرای خویش درای.

                                                                 یا حق به حق علی

نوشته های دیگران ()